یک مقایسه جالب میان پروژه‌های انجام گرفته توسط شرکت‌های خودروساز دولتی و برخی از افراد خلاق در این صنعت نشان می‌دهد در صورتی آزادسازی صنعت خودرو ایران از مداخله دولت، کشور قادر است به یک پنجاهم هزینه‌های صورت گرفته به صادرکننده خودرو در منطقه تبدیل شود. این ادعا گرچه گزاف به نظر می‌رسد اما مرور دوباره تاریخ در یک دهه گذشته گویای یک تجربه موفق در این زمینه است که با کارشکنی‌های مختلف مدت‌هاست به دست فراموشی سپرده شده و کسی از عاقبت آن خبر ندارد. این پروژه که نام پیتون (Python) را بر خود دارد و بسیاری از علاقه‌مندان به خودرو با زوایای مختلف آن آشنا هستند، درست در بحبوحه تحریم‌های سنگین جامعه جهانی علیه کشور در سال ۱۳۹۱ به بار نشست و شگفتی همگان را برانگیخت.
پیتون که باگذشت هفت سال کماکان ظاهر زیبا، متفاوت و باطراوت خود را حفظ کرده است، یک محصول اقتصادی حاصل دستان هنرمند چند جوان دانشجو بود که هرگز امکان تولید نیافت. اینجا ضمن معرفی کار و بررسی زوایای مختلف آن، به اعداد جالبی برمی‌خوریم که نشان می‌دهد چه منابع مالی عظیمی را در سه دهه اخیر صرف توسعه صنعت خودرو دولتی کرده‌ایم.