سیستم نورپردازی خودرو چیست؟
قسمتی از خودرو که شامل نور و سیستم هشداردهنده است و در قسمت جلو، بغل و عقب خودرو قرار گرفته‌اند. هدف این سیستم این است که نور کافی را برای راننده در هنگام تاریکی ایجاد کند تا بتواند دید خودرو را افزایش داده و اطلاعاتی در رابطه با موقعیت خودرو از نظر اندازه، مکان قرارگیری، سوی حرکت و قصد راننده در رابطه با تغییر مسیر و سرعت حرکت را نشان دهد.
رنگ نور ساطع شده
نوع و میزان رنگ نور ساطع شده از چراغ خودرو، توسط مرکز راهنمایی و رانندگی مجمع وینا در سال 1949 برای اولین بار به‌صورت استاندارد ارائه شد و سپس در سال 1968 در مرکز راهنمایی و رانندگی مجمع سازمان ملل به صورت کلی مشخص شد. اما با چند اسثنا جهانی و منطقه‌ای، مشخص شد که چراغ‌های عقب، رنگ قرمز، چراغ‌های بغل و هشداردهنده، رنگ زرد یا نارنجی، چراغ‌های جلو، رنگ سفید یا رنگ انتخابی زرد، ساطع کنند و به استثنا رنگ چراغ خودروهای اورژانسی هیچ رنگ دیگری نباید استفاده شود.
نور جلوی خودرو
.نور جلوی خودرو توسط چراغ جلو که متشکل از نور بالا و پایین می‌باشد تامین می‌شود، که چراغ‌های مه شکن و چراغ راهنما نیز این مجموع را کامل می‌کند
چراغ جلو
این چراغ که در قسمت جلوی خودرو قرار گرفته و هدف آن روشن کردن مسیر جلوی خودرو در هنگام تاریکی و یا بارش باران و برف می‌باشد. در اکثر مواقع در زبان انگلیسی استفاده از واژه "نور جلو" به جای "چراغ جلو" مرسوم می‌باشد، در صورتی‌که واژه چراغ جلو از نظر فنی صحیح می‌باشد و واژه نور جلو، به نور ساطع شده از چراغ جلو خودرو اشاره می‌کند. چراغ جلو می‌تواند بر روی یک دوچرخه (با یک باتری و یا ژنراتور الکتریکی کوچک)، و بسیاری از وسایل نقلیه دیگر همچون هواپیما و قطار که چراغ جلو مختص به خود را دارند، قرار گیرد.
چراغ عقب
در هنگام تاریکی شب، نمای عقب خودرو توسط چراغ عقب خودرو نمایان می‌شود، به چراغ عقب، چراغ خطر و نور عقب نیز میگویند. چراغ‌های عقب میبایست نور قرمز ساطع کنند و طوری ساخته شده باشند که در زمانی که چراغ جلو خودرو روشن است، آن‌ها نیز روشن شوند. چراغ ترمز ممکن است در داخل چراغ عقب تعبیه شود و یا به‌صورت مجزا در عقب خودرو قرار بگیرد. در حالت اول، چراغ ترمز نور قرمز کمرنگتر و چراغ عقب نور قرمز تیرهتری از خود ساطع می‌کنند. چراغ‌های ترمز و عقب ممکن است به‌صورت جداگانه عمل کنند و یا نور ساطع شده از آن‌ها توسط یک لامپ دو شدت تامین شود. مقررات جهانی برای دو رنگ قرمز تیره و روشن، کمترین نسبت شدت را در نظر گرفته‌اند که در این صورت، نور چراغ ترمز هیچگاه با نور چراغ عقب اشتباه استنباط نخواهد شد.
نور پایین
چراغ نور پایین ( نور کم یا نور عبور) ، نور کافی برای دید جلو و اطراف خودرو را فراهم می‌کند، بدون اینکه با نور خیره شونده، مانع دید راننده مقابل شود. کاربرد این نور، روشن کردن مسیر جاده در زمانیست که سایر وسایل نقلیه در مقابل شما قرار دارند. مقررات جهانی ECE برای چراغ جلو، نوری را تعیین کرده است که با داشتن Cut off تند و نامتقارن، از خیره شدن نور زیاد به چشم راننده مقابل جلوگیری می‌کند. در استاندارد SAE آمریکای شمالی در FMVSS/CMVSS108 بر کنترل نور خیره شده کمتر تاکید شده است.
نور اصلی
چراغ نور اصلی ( نور رانندگی، بالا یا نور کامل) نوری شدید با محور مرکز نور ساطع می‌کند که بسیار خیره کننده می‌باشد. از همین رو، این نور تنها مناسب استفاده در زمانی است که خودرو به تنهایی در جاده در حال حرکت است، زیرا که این نور در چشم راننده مقابل خیره شده و او دید کافی نخواهد داشت. مقررات جهانی ECE شدت نور بیشتری را برای چراغ نور بالا به نسبت مقررات آمریکای شمالی مجاز کرده است.
چراغ راهنما
در برخی از خودروها، چراغ راهنما، هنگامی که خودرو در حال تغییر مسیر است به جهت حرکت خودرو، نور بیشتری توزیع می‌کنند که این نور بیشتر، با چراغ راهنما فعال می‌شود و به صورت پیوسته نور توزیع می‌کند و از طرف دیگر این چراغ‌ها هنگامی که خودرو به سمت عقب حرکت می‌کند روشن می‌شوند مانند چراغ خودروهای کروت و ساب. استاندارد فنی آمریکای شمالی برای چراغ‌های راهنمای جلو همچون چراغ‌های راهنمای جانبی، قوانینی معین کردهاند. در مقررات ECE به صورت سنتی، چراغ‌های راهنما ممنوع اعلام شده بودند اما مقررات جدید، استفاده از چراغ راهنما را تنها زمانی که خودرو سرعت کمتر از 40 کیلومتر در ساعت دارد، مجاز میدانند.
چراغ مه شکن
چراغ مه‌شکن جلو، نوری گسترده و میله شکل که Cut Off تندی دارد ساطع کرده و رنگ نور چراغ مه‌شکن می‌تواند سفید و یا زرد باشد . این چراغ باید زمانی استفاده شود که خودرو با سرعت کم در حال حرکت است و شرایط جوی باران، برف، مه و گرد و غبار وجود دارد تا نور هدایت شده به سمت سطح جاده را افزایش دهد. از همین رو، این چراغ‌ها اغلب به جای چراغ جلو استفاده می‌شوند، زیرا نور ساطع شده از مه و برف را کاهش می‌دهند، اگرچه که استفاده چراغ مه‌شکن بدون چراغ نور پایین با قوانین مغایرت دارد. زمانی که دید راننده به اندازه زیادی پایین نباشد، استفاده از چراغ مه‌شکن ممنوع می‌باشد، ( برای مثال در انگلستان)، زیرا نور خیره کننده به چشم راننده مقابل برخورد می‌کند و همچنین در شرایطی که جاده خیس باشد، دید خود راننده نیز به علت نور بیش از حد پیش‌زمینه، کاهش می‌یابد. به دلیل برخی از تصورات غلط مانند اینکه، رنگ چراغ مه‌شکن حتما باید زرد باشد و در عوض هر نور سفید رنگی چراغ نور بالا است، کاربرد چراغ مه‌شکن و چراغ نور بالا معمولا به اشتباه تفسیر می‌شوند. خودروسازان و بازار قطعات خودرو و تامین کنندگان لوازم خودرو معمولا به این دو چراغ به‌صورت جایگزین اشاره می‌کنند. در اکثر کشورها، به‌دلیل نبود شرایط جوی مهآلود، الزام زیادی برای استفاده از این چراغ وجود ندارد در نتیجه روشن کردن این چراغ تنها جنبه ظاهری دارد و اغلب به عنوان چراغی جایگزین و یا برای زیبایی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرند. تحقیقات نشان می‌دهند که در آمریکای شمالی، بیشتر افراد در هوای عادی بیشتر از هوای بارانی از چراغ مه‌شکن استفاده می‌کنند.
چراغ موقعیت جلو
نمای ظاهر شده از یک خودروی ایستاده در هنگام شب توسط چراغ موقعیت جلو مشخص می‌شود، که با نامهای "چراغ پارک" در آمریکای شمالی، "چراغ جانبی جلو" در انگلستان و در نواحی دیگر با عنوان "چراغ موقعیت" یا "چراغ شهر" شناخته می‌شود. برخلاف واژه انگلیسی "چراغ موقعیت"، این چراغ با چراغ راهنمای جانبی که در زیر به توضیح آن می‌پردازیم متفاوت است. در آمریکای شمالی، رنگ نور ساطع شده از چراغ موقعیت، سفید یا زرد و یا نارنجی است اما در بیشتر نقاط دنیا رنگ نور این چراغ باید سفید باشد. واژه چراغ شهر از عمل منسوخ شده، استفاده از این چراغ‌ها در شهرهایی مثل مسکو، لندن و پاریس به جای چراغ جلو در هنگام شب، گرفته شده است. اکنون در بیشتر کشورها استفاده از این چراغ در هنگام رانندگی ممنوع می‌باشد مگر در صورتی‌که چراغ جلو نیز روشن باشد.
چراغ رانندگی
واژه "چراغ رانندگی" از زمانی شکل گرفت که اولین خودروها در هنگام شب به حرکت درآمدند، که در آن زمان به ندرت پیش می‌آمد که خودرویی در مقابل وجود داشته باشد. تنها زمانی که دو خودرو از مقابل هم عبور می‌کردند واژه "نور عبور" و یا "نور پایین" استفاده می‌شده است. واژه نور کامل به عنوان نور رانندگی شناخته می‌شد و این واژه ها را هنوز نیز می‌توان در مقررات ECE پیدا کرد که تفاوتی برای چراغ اولیه (الزامی) و کمکی ( اختیاری) خودرو قائل نشده است.